Leesautobiografie.
Toen ik heel jong was en zelf nog niet kon lezen, las mijn mama mij en mijn zus altijd verhaaltjes voor voor het slapengaan. Wij vonden het enorm leuk en we keken hier altijd naar uit. Ze las vooral "Jip en Janneke" en "Pluk van de petteflet”voor.
In het eerste jaar van de lagere school begonnen we te leren hoe we moesten lezen. Ik had dit redelijk snel onder de knie.
Toen ik eindelijk zelf kon lezen, waren het altijd strips.
In mijn jeugd las ik enorm veel stripverhalen. Dit kwam doordat mijn vader een fanatieke stripverzamelaar was en nog altijd is en iedere week kocht hij dus een nieuwe strip voor mij die ik met plezier las. De strips die ik het meeste las waren "De belevenissen van Jommeke" en "De avonturen van Langteen en Schommelbuik". Ze hebben allebei dezelfde maker en uitvinder namelijk Jef Nys. Wat ik nog enorm veel en graag heb gelezen waren "Kuifjes". Die werden dan weer geschreven door de beroemde Hergé.
Toen ik eindelijk zelf kon lezen, waren het altijd strips.
In mijn jeugd las ik enorm veel stripverhalen. Dit kwam doordat mijn vader een fanatieke stripverzamelaar was en nog altijd is en iedere week kocht hij dus een nieuwe strip voor mij die ik met plezier las. De strips die ik het meeste las waren "De belevenissen van Jommeke" en "De avonturen van Langteen en Schommelbuik". Ze hebben allebei dezelfde maker en uitvinder namelijk Jef Nys. Wat ik nog enorm veel en graag heb gelezen waren "Kuifjes". Die werden dan weer geschreven door de beroemde Hergé.
Kort hierna las ik vooral kinderboeken zoals de bekende boeken over "Geronimo Stilton" en boeken van Marc de Bel. Ik las deze boeken enorm graag omdat er veel prentjes en extra tekeningen bijstonden. Toen ik als iets ouder was, keek ik voor de eerste keer naar de filmreeks "Jurassic Park". Hierna las ik enorm veel informatieve boeken over dinosaurussen. Ik was eigenlijk een beetje geobsedeerd door dino's. Ik keek er films over, ik las er boeken over en ik hield mezelf bezig met het opschrijven van verschillende soorten. Het was mijn droom om archeoloog te worden en zelf dinosauriërs te bestuderen en fossielen op te graven.
Als tiener las ik de hele “Harry Potter” reeks geschreven door J.K. Rowling en de hele “Alex Rider” reeks van Anthony Horowitz. Deze boeken las ik heel graag en heb ik ook vaak herlezen. Nu lees ik enkel nog op vakantie omdat ik in de week niet veel tijd heb hiervoor. Ik heb onlangs nog de “Hunger Games” reeks gelezen die ik ook leuk vond. Nu lees ik ook veel boeken die mijn ouders en zus al gelezen hebben en zeggen dat het een goed boek is of ik leen een boek uit de bieb.
Ik lees niet meer zoveel als vroeger wat ik heel spijtig vind aangezien ik lezen nog altijd als zeer leuk en ontspannend beschouw.
Gedichtanalyses + Afbeelding
Gedicht 1
Bekentenis
Met
zoveel liefde heb ik van je gehouden
dat, nu ik bijna je vergeten ben,
het zeggen van je naam mij is gebleven
een liefkozing, waar ik dagen op kan leven;
dat, nu ik bijna je vergeten ben,
het zeggen van je naam mij is gebleven
een liefkozing, waar ik dagen op kan leven;
En
dit is de liefste herinnering:
hoe op het plein, een honinglied van linden,
vanuit de schaduw over witte straten
je aan kwam lopen. Speelse zomerwinden
hoe op het plein, een honinglied van linden,
vanuit de schaduw over witte straten
je aan kwam lopen. Speelse zomerwinden
sloegen
de gele zijde van je kleed
tegen je ranke lichaam, en je ogen
waren van heimwee raadselig verwijd.
Hoevele zomers zijn sindsdien vervlogen.
tegen je ranke lichaam, en je ogen
waren van heimwee raadselig verwijd.
Hoevele zomers zijn sindsdien vervlogen.
Met
zoveel liefde toch heb ik van je gehouden
dat, nu ik bijna je vergeten ben,
het een liefkozing der lippen is gebleven
je naam te zeggen als ik eenzaam ben.
dat, nu ik bijna je vergeten ben,
het een liefkozing der lippen is gebleven
je naam te zeggen als ik eenzaam ben.
Voetje
Ik heb vele gedichten gelezen en opgezocht. Dit
gedicht heb ik gekozen omdat ik het een zeer ontroerend gedicht vind. Het brengt
veel emoties naar boven en het centrale onderwerp is natuurlijk de liefde. Ik
vind alles enorm mooi uitgedrukt en het stond mij meteen aan. Het gedicht gaat
dus over iemand die een lange periode heel veel van iemand heeft gehouden maar
ze zijn dan toch elk hun eigen weg gegaan. Dit was lang geleden zoals de
dichter letterlijk zegt in zijn gedicht: “Hoevele zomers zijn sindsdien
vervlogen.”
De rijm is redelijk eigenaardig in dit gedicht. In
de eerste alinea is het de AABB-vorm terwijl in de tweede alinea enkel de
tweede en laatste zin rijmen net zoals in de derde en de vierde alinea. Dit
vond ik ook mooi en uniek aan het gedicht.
De foto die ik bij het gedicht heb genomen is de
volgende:
Ik vind dat deze foto exact de emoties weergeeft
van het koppel voor ze elk hun eigen weg gingen. Het is ook een zeer mooie foto
door de zonsondergang en het landschap.
Gedicht 2
Ik vond dat deze foto enorm goed paste bij dit gedicht.
Dit is het perfecte voorbeeld van eeuwige liefde. Het bejaarde koppel op de foto zijn na al die tijd nog steeds verliefd op elkaar en zijn onafscheidbaar.
Dit is natuurlijk een sonnet opgebouwd uit 4 strofen met eerst twee maal 4 verzen en dan twee maal 3 verzen.
De schrijver maakt gebruik van een gebroken rijm namelijk: ABBC
Er zitten een aantal alliteraties in het gedicht namelijk in regel 9: serie en schakeling, in regel 10: genomen en geschikt en in regel 12: weegt en wikt.
Het centrale thema van het sonnet is 'het schrijven van het ideale gedicht'. Ik vind het gedicht zeer doordacht met de codes van g,o,d en dergelijke. Ik vind het gedicht speciaal en mooi omdat het net gaat over het maken van het perfecte gedicht. Je ziet dat de schrijver er veel tijd en passie heeft ingestoken. Het is een interessant gedicht omdat het net over zo'n vreemd onderwerp gaat en niet over liefde, vrienschap, etc.
Gedicht 5
Gedicht 2
Huis en tuin
Hoe dromerig denk ik de wei
zo'n eerste zomer zonder mij.
Het huis is leeg, de tuin in vol.
De paardenbloemen pluizen bol.
De vogels maken geen geluid.
Het gras groeit boven de rozen uit.
Heel voorzichtig gaan de bomen
liggen om in slaap te komen.
Uit hun rompen rijst een woud.
En het huis wordt niet herbouwd.
zo'n eerste zomer zonder mij.
Het huis is leeg, de tuin in vol.
De paardenbloemen pluizen bol.
De vogels maken geen geluid.
Het gras groeit boven de rozen uit.
Heel voorzichtig gaan de bomen
liggen om in slaap te komen.
Uit hun rompen rijst een woud.
En het huis wordt niet herbouwd.
uit: 'alle malen zal ik wenen', 2007.
schrijver: Leo Vroman
bron: http://www.gedichten.nl/nedermap/gedichten/gedicht/193683.html?browse=categorie
Dit gedicht gaat volgens mij over de relatie tussen mens en natuur. Ik heb dus alle woorden groen gekleurd die te maken hebben met de natuur en de rood gekleurde woorden hebben iets te maken met de mens of zijn gemaakt door de mens. De schrijver wilt volgens mij duidelijk maken dat de mens een zeer negatieve impact heeft op de natuur. Het zou veel beter zijn zonder de vervuiling die de mens grotendeels veroorzaakt. En dit heeft mezelf ook aan het denken gezet en daarom heb ik dit gedicht ook gekozen. De schrijver verlaat zijn huis voor de eerste keer tijdens de zomer. Daarna vertelt hij dat de natuur bloeit en groeit en dat het huis niet meer herbouwd wordt. Hoe is het gedicht nu opgebouwd? Zoals ik al zei zit er een soort tegenstelling in namelijk alles van de natuur is goed en de uitvindingen van de mens en de mens zelf zijn slecht. Ook zit er een rijmvorm in het gedicht: De eerste lijn rijmt altijd op de volgende.
De afbeelding die ik bij het gedicht heb genomen is de volgende:
Deze afbeelding beschrijft het gedicht perfect. We zien het huis dat is achtergelaten en daarrond de natuur die bloeit en groeit en uiteindelijk evolueert tot een enorm woud.
Gedicht 3
Fantasy
1. Indien men poocht mijn hart van mijn liefs hart te scheijden,
2. ik ducht het niet t'sal zijn dan schadeleijke moeyt:
3. Want scheuren soumen eer de harten van ons beyden,
4. als scheijden op de plaets daer zy zijn tseam ghegroeyt.
5. Mijn brandt trock uyt haer hart om't miyne te verzachten,
6. soete goedwillichheyt een verfrischende douw;
7. Waermee mijn hart bedouwt is vruchtbaer van ghedachten,
8. die niet dan knielen steach voor't outer van mijn Vrouw.
9. Ghedachten die my steach haer deuchden comt vermanen,
10. maer boven al haer jonst, die zy my waerdich maeckt;
11. Waerom laet, in de vreucht mijns siels, het lichaem tranen,
12. soudt voorspoock zijn van ramp dat hel of lichaem naeckt?
13. Soudt wel zijn dat ghy vreest, dat mijn Godinne
14. haer gotvertieren jonst afwennen mocht van dijn?
15. Verslaet u niet soo seer, want bonden Liefd en Minne
16. mijn hart soo valt aen't haer, zy bonden't haer aent't mijn.
17. Heylighe Liefd en Min, wiens aenghename boeyen
18. waerder als vrijheyt waert wy achten bey gheleijck;
19. Gheeft dat ons harten soo valt in malkander groeyen,
20. dat haer gheen teecken van verscheydenheyt en blijck.
2. ik ducht het niet t'sal zijn dan schadeleijke moeyt:
3. Want scheuren soumen eer de harten van ons beyden,
4. als scheijden op de plaets daer zy zijn tseam ghegroeyt.
5. Mijn brandt trock uyt haer hart om't miyne te verzachten,
6. soete goedwillichheyt een verfrischende douw;
7. Waermee mijn hart bedouwt is vruchtbaer van ghedachten,
8. die niet dan knielen steach voor't outer van mijn Vrouw.
9. Ghedachten die my steach haer deuchden comt vermanen,
10. maer boven al haer jonst, die zy my waerdich maeckt;
11. Waerom laet, in de vreucht mijns siels, het lichaem tranen,
12. soudt voorspoock zijn van ramp dat hel of lichaem naeckt?
13. Soudt wel zijn dat ghy vreest, dat mijn Godinne
14. haer gotvertieren jonst afwennen mocht van dijn?
15. Verslaet u niet soo seer, want bonden Liefd en Minne
16. mijn hart soo valt aen't haer, zy bonden't haer aent't mijn.
17. Heylighe Liefd en Min, wiens aenghename boeyen
18. waerder als vrijheyt waert wy achten bey gheleijck;
19. Gheeft dat ons harten soo valt in malkander groeyen,
20. dat haer gheen teecken van verscheydenheyt en blijck.
schrijver: P.C Hooft
Dit gedicht is opgebouwd uit 5 strofes met elk 4 regels waarbij er gebruik gemaakt wordt van een gekruist rijm doorheen heel het gedicht. Er zit ook een personificatie in het gedicht namelijk in regel 8: Gedachten die knielen voor zijn vrouw.
Er zitten ook een aantal stijlfiguren in het gedicht namelijk paradoxen. In regel 2: Schadelijke moeite en in regel 17: Aangename boeien.
Het centrale thema van het gedicht gaat natuurlijk over de ideale liefde tussen de schrijver en zijn grote liefde. Hij beschrijft dat het onmogelijk is om hen uit elkaar te halen. Hun liefde is eeuwig. Ik vind het een zeer ontroerend en lief gedicht omdat dit gedicht over de echte liefde gaat. Maar ik vind het gedicht ook onherkenbaar, omdat ik zelf niet zoiets heb gevoeld voor iemand. Ik ben natuurlijk te jong om dit te begrijpen maar ik kan me wel inleven in de emoties van het gedicht.
Dit is het perfecte voorbeeld van eeuwige liefde. Het bejaarde koppel op de foto zijn na al die tijd nog steeds verliefd op elkaar en zijn onafscheidbaar.
Gedicht 4
Code
1. De levenskracht die gij eenmaal bezat
2. verdeelt zich nu over het abc.
3. Ik combineer er sleutelwoorden mee
4. en open naar uw dood het zware slot.
5. Het is, in ’t vers, de figuratie: God,
6. te vinden in de letters g, o, d,
7. in deze volgorde, maar niet per se,
8. ook ander formaties kunnen dat.
9. Iedere serie, elke schakeling,
10. uit welke taal genomen, is geschikt,
11. zolang ze in de juiste spanning staat.
12. De dichter, onder ’t schrijven, weegt en wikt,
13. op dood en leven een schermutseling,
14. totdat de deur eindelijk open gaat.
2. verdeelt zich nu over het abc.
3. Ik combineer er sleutelwoorden mee
4. en open naar uw dood het zware slot.
5. Het is, in ’t vers, de figuratie: God,
6. te vinden in de letters g, o, d,
7. in deze volgorde, maar niet per se,
8. ook ander formaties kunnen dat.
9. Iedere serie, elke schakeling,
10. uit welke taal genomen, is geschikt,
11. zolang ze in de juiste spanning staat.
12. De dichter, onder ’t schrijven, weegt en wikt,
13. op dood en leven een schermutseling,
14. totdat de deur eindelijk open gaat.
schrijver: Gerrit Achterberg
De schrijver maakt gebruik van een gebroken rijm namelijk: ABBC
Er zitten een aantal alliteraties in het gedicht namelijk in regel 9: serie en schakeling, in regel 10: genomen en geschikt en in regel 12: weegt en wikt.
Het centrale thema van het sonnet is 'het schrijven van het ideale gedicht'. Ik vind het gedicht zeer doordacht met de codes van g,o,d en dergelijke. Ik vind het gedicht speciaal en mooi omdat het net gaat over het maken van het perfecte gedicht. Je ziet dat de schrijver er veel tijd en passie heeft ingestoken. Het is een interessant gedicht omdat het net over zo'n vreemd onderwerp gaat en niet over liefde, vrienschap, etc.
Ik vond deze afbeelding hier enorm goed bij passen. Net zoals de schrijver doet deze zebra het anders dan de rest maar dit maakt hem zeker niet lelijker.
In tegendeel dit maakt hem uniek en bijzonder. Dit gevoel had ik ook bij het gedicht.
In tegendeel dit maakt hem uniek en bijzonder. Dit gevoel had ik ook bij het gedicht.
Gedicht 5
A. Hitler
De kaart besloeg het halve werelddeel
En daaromheen stond Hitler met zijn staf
De veldtocht naar het Oosten uit te werken
Er speelde zich vervolgens heel wat af
En als het winter werd was dat te merken
De overwinning kwam maar niet in zicht
Men moest het werkterrein steeds meer beperken
Tot redding van het Vaderland verplicht
De allerlaatste kaart van 't strijdtoneel
Waarover hij, met staf, gebogen stond
Was sober: een Berlijnse plattegrond
En daaromheen stond Hitler met zijn staf
De veldtocht naar het Oosten uit te werken
Er speelde zich vervolgens heel wat af
En als het winter werd was dat te merken
De overwinning kwam maar niet in zicht
Men moest het werkterrein steeds meer beperken
Tot redding van het Vaderland verplicht
De allerlaatste kaart van 't strijdtoneel
Waarover hij, met staf, gebogen stond
Was sober: een Berlijnse plattegrond
uit: 'Dozijnen onzijnen' , 1998
De 2 wereldoorlogen hebben me altijd al geboeid. Toen ik dit gedicht las, sprak het mij meteen aan. De dichter schrijft over de ondergang van het rijk van de nazi's. Hitler had dus het halve werelddeel veroverd en wou uitbreiden naar het Oosten toe maar de overwinning werd niet gehaal. Ze moesten zelfs steeds meer en meer terugtrekken tot uiteindelijk ze enkel nog Berlijn hadden om te verdedigen. Er zit een bepaalde rijmvorm in het gedicht. "werken" rijmt op "merken" twee versen daarna net zoals "staf" op "af". "Zicht op "plicht". Deze rijmvorm word echter onderbroken in de 2 laatste versen. Hier rijmen ze onmiddelijk op elkaar en zit er geen vers tussen.
De foto die ik erbij heb gekozen is een foto vanuit de film: "Der Untergang". Hier op de foto zien we Hitler gebogen over de plattegrond van Berlijn net zoals in het gedicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten